بسم الله الرحمان الرحیم

این روزها کلمه «اعتدال» را بیشتر میشنویم... و در مقابلش کلمه «افراط و تفریط» به کار میرود...

اما حد و مرز اعتدال و ابعاد آن چیست؟ چه کسانی در این زمره قرار میگیرند و چه افرادی متهم به افراط و تفریط هستند؟

متاسفانه مشکلی در اکثر ما وجود دارد و آن هم این است که خودمان را خوب و دور از مشکل فرض میکنیم! و بقیه را دارای آن خطاها و اشکالات می خوانیم... دور خود دایره ای میکشیم و بقیه را متهم میکنیم!!

خداوند متعال که ما را آفریده است، بهترین برنامه را جهت زندگی برایمان مشخص کرده است. قرآن و اهل بیت را برای ما ارسال نموده است.

قرآن فرموده است «اطیعوا الله و اطیعوا الرسول و اولی الامر منکم...»

در طول تاریخ هر جا که جلوتر یا عقب تر از سنتهای الهی حرکتی صورت گرفته به سرانجامی تلخ انجامیده است. مثلا در قضیه جنگ احد که تنگه بر خلاف امر رسول الله (ص) رها شد، سپاه اسلام شکست خورد.

فرموده اند «خیر الامور اوسطها» و همچنین در صلوات شعبانیه درباره اهل بیت ذکر شده «المتقدم لهم مارق و المتاخر عنهم زاهق و اللازم لهم لاحق» (هر کس بر آنها تقدم جوید، از دین خارج شود و هر کس از آنان عقب مانده نابود گردد و هر کس همراه آنها باشدملحق به آنان خواهد شد).

تاریخ برای ما روشن است؛ کافی است با نگاهی عمیق و دقیق قضایا را تحلیل کنیم.

توصیه به پیروی از ولی امر و انجام آن در بسیاری زمان ها و مکان ها مسیر را تغییر داده است همانگونه که امروزه شاهد این امر هستیم. هر جا که غیر از کلام قرآن و ولی امر عمل شده است، همان زمان و مکان بوده است که دچار افراط و تفریط و اشتباه گشته ایم.

پس میتوان اعتدال و ابعاد آن را در اسلام ناب محمدی که برگرفته از ثقلین است، یافت. خیلی درگیر بحثهای این و آن و چپ و راست جهت اعتدال نشویم.

·         اعتدال یعنی در خط اسلام ناب محمدی بودن

·         اعتدال یعنی پیرو ولایت فقیه بودن

·         اعتدال یعنی پیاده کردن اسلام در عمل

·         اعتدال یعنی زمینه سازی ظهور آخرین امام

و ان شاء الله او خواهد آمد و عدل و داد را در زمین گسترش خواهد داد.